Czy poprawne jest zdanie: „Nie lubię klusków”? Czy raczej: „Nie lubię klusek”? Pozdrawiam i czekam na odpowiedź.
Grażyna

Chciałbym zapytać, jakie jest stanowisko językoznawców normatywistów wobec formy (ten) opuszek. Dostępne mi słowniki języka polskiego i poprawnej polszczyzny notują wyłącznie formę (ta) opuszka, nie wypowiadając się w ogóle na temat wariantu męskiego, ale choćby w Narodowym Korpusie Języka Polskiego (podkorpus zrównoważony) znaleźć można wiele zaświadczeń formy męskiej w cytatach ze współczesnej literatury pięknej (także uznanych autorów, np. Ryszarda Kapuścińskiego czy Krystyny Kofty).

Tłumaczę z angielskiego książkę kucharską, której autor często rozwodzi się nad [dosłownie] rustykalną teksturą potraw (np. klusek z mąki razowej). Na polskich blogach kulinarnych te słowa są już wszechobecne, ale mnie zawsze rażą jako kalki. Jak zgrabniej wyrazić to, że kluska jest rodem z wiejskiej chaty? Czym zastąpić teksturę i rustykalność?

Proszę o podanie etymologii słowa szmata i jak się ma to słowo do słowa szmat (drogi).

Bawi mnie szukanie tego związku, zwłaszcza że poprzednio pytałam o zależność miedzy włóknem (z którego przecież zbudowana jest szmata) a włóczeniem ( w czasie którego przecież trzeba pokonać szmat drogi).

Pozdrawiam serdecznie

Maria

Jaka forma jest poprawna: rodzynek czy rodzynka, chrupek czy chrupka?
Serdecznie pozdrawiam,
Beata Różańska

Szanowni Państwo!
Interesuje mnie etymologia słowa gadzina. Zastanawiam się, czy jego pochodzenie jest faktycznie tak oczywiste, czy też stoi za nim jakaś większa tajemnica oraz czy historycznie słowo to faktycznie zostało użyte już w XVII wieku, czy też może znane i pisane było już wcześniej. Byłbym niezmiernie zobowiązany za odpowiedź.

Jak to jest z włoską potrawą o nazwie lasagne? Chodzi mi o jej spolszczenie. Spotkałem już polską pisownię lazanie (jako liczba pojedyncza rodzaju nijakiego). Jednak jeżeli idzie o zwyczaj językowy, to chyba zdecydowanie przeważa już (przynajmniej w mowie) forma żeńska: ta lazania, te lazanie (l.mn.).

Piszę o makaronach. Czy nazwy takie jak spaghetti, pappardelle traktować jak liczbę mnogą (te kluski, zwłaszcza że po włosku to liczba mnoga) czy jak pojedynczą (to danie). Znam poradę na temat lazanii, ale jakoś „lepiej mi brzmi” liczba pojedyncza. Wiem, że to kiepski argument, ale tekst jest długi i ma się go dobrze czytać.

Grazie mille

D.

Dzień dobry!
Niedawno wyszłam za mąż i zmieniłam nazwisko na Kęska. Mam ogromny problem z odmianą tego nazwiska. Pracuję w szkole i uczniowie często pytają mnie, jak mają je odmienić, a ja niestety nie znam odpowiedzi. Mój mąż mówi, że się nie odmienia, ale przecież to polskie nazwisko i powinno podlegać odmianie. Proszę o pomoc i wskazanie, w jaki sposób w rodzaju żeńskim, męskim i w liczbie mnogiej odmienimy nazwisko Kęska (mąż Kamil Kęska).
Pozdrawiam
Aldona Kęska

W słowniku przy słowie sushi widnieje nieodmienne. Jak więc je „wyporcjować”? Czy sushi to nazwa całej potrawy (jak gulasz), czy tych indywidualnych zawiniątek ryżu (jak kluski)? Tłumaczę poradnik jedzenia pałeczkami i muszę dokładanie wiedzieć, jak działa sushi. W przeciwnym razie zdanie „Wkładaj całe sushi do ust” nabierze makabrycznej wymowy.
Pozdrawiam serdecznie
D.